Dag lieve familie en vrienden!

Na wat studeren en enkele kleine tripjes hier een daar is eindelijk het grote avontuur begonnen! Samen met Daan, Jos en Bouke ben ik dwars door de ‘outback‘ getrokken. De reis begon donderdag 7 april in Alice Springs, waar we naartoe zijn gevlogen. Een groot deel van de bevolking bestaat uit aboriginals, die de hele dag op straat zitten en behalve zichzelf bezatten niks doen. Mede daardoor is de criminaliteit hoog in Alice Springs. Verder zijn ze allemaal behoorlijk dik, omdat ze niet gewend zijn aan het vette en zoute voedsel wat ze in de supermarkt kopen. Treurig om te zien dat de aboriginals niet staat zijn zich aan te passen aan de westerse maatschappij (logisch?) maar daarnaast ook niet meer de mogelijkheid hebben om terug te gaan naar het leven wat ze eeuwen lang hebben kunnen leiden.
Een ander groot deel van de bevolking bestaat uit Amerikanen. Zo'n 18 kilometer ten zuiden van Alice ligt namelijk ‘Pine Gap', een Echelon waar zo'n duizend Amerikanen werken; die rakkers zitten ook overal.
Na een rondje door de stad gemaakt te hebben bleek er bijzonder weinig te doen en besloten we om de volgende dag een wandeling te maken door de Macdonnell Ranges, een bergkam even buiten de stad. Jos en ik hadden binnen 30 seconden een lift van een hele vriendelijk Aboriginal en een kwartiertje na aankomst op de locatie arriveerden Daan en Bouke ook al. De klim naar de top van de kam was pittig maar we werden beloond met een schitterend uitzicht over Alice en de omgeving. Na een terugtocht over de kam stonden we 6 uur na vertrek weer aan de voet van de stad en keerden we voldaan terug naar het hostel waar we een lekker maaltje hebben gemaakt.
Terwijl Daan en Jos op zaterdag voor de komende 6 dagen voer gingen inslaan ben ik samen met Bouke naar de autoverhuur gelift om de camper op te halen. Een mooi karretje met alles erop en eraan en lekker goedkoop omdat het om een zogenaamde ‘relocation' camperhuur ging. Dat wil zeggen dat er mensen waren die week ervoor de camper gehuurd hadden en van Adelaide naar Alice zijn gereden, en wij brengen hem als het ware weer terug naar Adelaide zodat hij daar weer verhuurd kan worden. Na wat creditcard problemen konden we eindelijk onze reis beginnen en gingen we richting ‘Uluru', de indrukwekkende rode zandsteen in het midden van Australië waar we de zonsondergang hebben mogen zien.
De volgende dag was het alweer zondag, van uitslapen was echter geen sprake daar we om half 6 zonsopgang gingen zien bij Uluru. Na een kippevel momentje zette we koers naar ‘Kata Tjuta', een zandsteen formatie enkele kilometers van Uluru vandaan. Hier hebben we de mooiste wandeling van allemaal gemaakt, het deed een beetje denken aan de filmset van Jurassic Park. Omdat het de afgelopen periode veel geregend had was de vallei mooi groen en in een schitterend contrast met de rode rotsen. Vervolgens zijn we teruggereden naar Uluru om dat immense ding van dichtbij te bekijken en om er een rondje omheen te lopen.
Op maandag was het alweer smullen. Dit keer zette we koers naar ‘Kings Canyon', een 300 meter diepe kloof met in het dal een permanent meertje met veel flora en fauna die de ‘Garden of Eden' wordt genoemd. Ook hier hebben we weer een schitterende wandeling gemaakt en uiteindelijk een vervrissende duik genomen in het meertje.
Na al dit moois stonden de overige 3 dagen vooral in het teken van terug rijden naar Adelaide, maar ook dat was schitterend. Op de weg zelf kwamen we van alles tegen, zoals een fietser, een roadtrain, slangen, een leguaan, een paard, koeien, emoes, kamelen, kangoeroes.. maar een minstens zo grote hoeveelheid, behalve fieters, hebben we helaas ook dood langs de weg zien liggen.
De reis liep gesmeerd, elke dag hebben we een paar uurtjes gereden en af en toe maakten we een stop. Zoals in het mijn stadje ‘Coober Pedy'. Daar wordt al voor 100 jaar opaal uit de grond gehaald en omdat het er zomers 50 graden kan worden leven veel mensen onder de grond in de mijnen zelf.
Tegen het eind van de middag zette we doorgaans de camper ergens in the middle of nowhere neer, maakten we een kampvuur, een lekker maaltje met een wijntje; puur genieten.
Zo vlekkeloos als de reis ging, zo bruusk werd dat verstoord. Enkele tientalle kilometers van de bewoonde wereld reden we een politie fuik in voor een drugs controle. ‘You guys ever took drugs, like coke and marijuana?' -‘ehh.. no' -‘where abouts are you from?' -‘ehh.. H-Holland'... hilarisch. Vervolgens werd de auto doorzocht door een drugshond, die uiteraard niks vond. Helaas hadden ze al wel snel door dat we met 4 man in een 3 persoonscamper zaten, wat ons op een boete van $1000,- kwam te staan; die boetes hier zijn niet misselijk. Vervolgens mag je dan wel weer gewoon doorrijden.. Een smetje op de reis maar het was het allemaal nog makkelijk waard.

Volgende week ga ik waarschijnlijk een paar dagen hiken, met de tent die ik een paar weken geleden gekocht hebt; zin in!

Groeten uit Adelaide!
Frank